گردش آزاد اطلاعات

https://rahenahan.com/?p=102

سخن قشنگ شعبانعلی را با تعابیر خود ، در همین ابتدا بگم.

ایشان در نوشته های مفید وارزشمند شان ، اشاره ای به گردش اطلاعات دارند ، اقتصاددانان معتقد اند که  وقتی در اقتصاد  گردش مالی اتفاق می افتد ؛ اقتصاد پویاتر می شود ؛ ممکن هست گاهی گردش مالی توام با ضرر هم باشد اما از رکود بهترهست ، حتی در صورتی که رکود علی الظاهر ، همراه با سود باشد.

بعد از این توضیح مختصر اقتصادی ، بحث وب و گردش آزاد اطلاعات را به میان می کشد .

وقتی کسی لینک دیگر منابع اطلاعاتی را درج نمی کند ؛ به طور ناگفته اعتقاد به حبس اطلاعات دارد،

بنده هم در راستای همین هدف ، لینک های دوستان و گاهی افرادی که محتوای ارزشمند و فاخر ایجاد می کنند ، در وبلاگم می گذارم و از این که ممکن است خوانندگانم را فراری دهم و یا به محتوایی بهتر راهنمایی کنم ، نگران نیست ،به چند دلیل:

اولا که کمک می کنم به گردش آزاد اطلاعات و از این رهگزر ، خوانندگان هم استفاده خواهند کرد.

دوما ، این قضیه موجب رضایت خاطر و اعتماد خوانندگانم ، خواهد شد.

سوما : اعتقاد سفت و سختی به این قضیه دارم که هرگز نمی خواهم ، به زور اعتقاداتم را به دیگران تحمیل کنم!. به همین جهت اجازه می دهم ، خود خوانندگان با استدلال و عقلانیت خود شان ، سره و ناسره را از هم تشخیص دهند.

 

 

کارها به صبر برآید.

 

حرفی که امروز با شما در میان می گذارم ، کمتر در کتابهای رنگارنگ موفقیت گفته شده

هست و جزو حکمت های کهن بشری ست       - البته هنوز هم کماکان کاربرد دارد -

که سعدی به خوبی از عهده بیانش برامده است آنجایی که می گوید :

 

کارها به صبر براید و مستعجل به سر در آید. 

 

با توجه به تجربه مکرر من و احیانا شما! این مطلب نیاز به اثبات ندارد که عجول شدن ما

در برهه هایی از عمر ما ، چقدر برای ما گران تمام شده است .

 

آفت زمان ما ، انجام کارهای سطحی و کم مایه است که به طور واضح دیده می شود ، 

کمیت جای کیفیت را گرفته است و دلیل این همه شتاب زدگی و سبک "فاست فودی"

برمی گردد به دنیای مدرن ما که سرعت را وارد زندگی ما کرده است ؛ از مترو تا قطار

سریع السیر و هواپیما و...که درجای خودش اتفاق مبارکی ست .

اما  هر امر خوبی در کنارش ، می تواند عوارض و آفت هایی هم داشته باشد ؛ که باید از

آن پرهیز کنیم .

جایی خواندم که در زمان هیجان ، توانایی عقل و ذهن انسان کاهش پیدا می کند - این

هم دلیل علمی برای حرف شیخ اجل - دقیقا مثل زمانی که اتومبیل در حالت سرعت

خیلی زیاد ، وزن کمی پیدا می کند و به همین دلیل هم در صورت کوچک ترین انحراف از

جاده ، واژگون می شود .

بگذارید از  تجربه خودم ، بگویم : 

دیروز در کتابفروشی شهر، پرسه ای زدم ؛ با کتابهایی مواجه شدم که عنوان های دهن

پرکنی داشتند : از همه جلو بزنید - استثنا باشید- و جالب این بود که بخاطر کرونا اجازه

دست زدن به کتابهارا هم نداشتم تا از محتوایشان سر در بیاورم ، بلافاصله بی خیال همه شدم!.

کتاب خوبی دیدم ؛ خوبیش این بود که نویسنده اش را می شناختم - ایشان کسی نبود

جز شهاب اناری - ( خوبی نویسندگان داخلی این هست که مطالب را بومی سازی می

کنند)  و کتاب خوبی هم بود ؛ البته بعد از این که کتاب را خانه بردم وخواندم ، متوجه این

قضیه شدم!

الان فکر می کنم اگر من چشم بسته و عجولانه خرید می کردم ؛ کلی کتاب ، با محتوای

بی ارزش و تکراری را با بهای گزاف خریده بودم.

لطفا همیشه سنجیده عمل کنید!!.

 

 

 

 

حرف حساب

سعی کنیم همیشه حرف حساب بزنیم -البته باید اعتراف کنم که برای نوشتن این مطلب از برنامه "حرف حساب" شبکه یک الهام گرفتم- حرف حساب ، تنها پازل گمشده زندگی ماست؛ چون تقریبا بیشتر ما آدم ها یک سری پیش فرض هایی داریم و هی اصرار هم می کنیم که حتما ودر هرکجا و هر شرایطی ،حرف ویا دیدگاه و رفتار ما ، درست باشد .

واگر کسی با حرف ما ، مخالفت کرد (یا ما فکر کردیم که مخالفتی با ما شده !) به شدت به هم می ریزیم و هرچه که پیش آمده را هم توی خودمان می ریزیم و تلنباری از کینه هارا شبیه بمب دست ساز در سینه جا می دهیم !.

از قدیم و ندیم گفته اند که برای جلوگیری از سیل ، ورودی آب را بندیم ؛ در این وسط ، ماهم باید قبل از اینکه دچار عصبانیت شدیدی بشویم ؛ حتما باید یک سری مواردی را برای خودمان ، روشن کنیم .

راه حلش این هست که ما گوش های مان را برای شنیدن حرف حساب آماده کنیم و از شنیدن حرف درست و منطقی ، ناراحت نشویم .

و در ادامه زبان مان را به گفتن حرف حساب عادت دهیم ؛ 

به شخصه ، من خیلی خوشم می آید از آن دسته آدمایی که همواره حرف حساب ، سرشان می شود و خودشان هم تابع حرف حساب هستند!  - چون خیلی در مورد دیگران ، خیلی آدم های منطقی هستند واما وقتی نوبت به خودشان می رسد ، بی منطق می شوند!  -

این دسته از آدمها ، اکثرا موجب ناراحتی و یا رنجش خاطر افراد می شوند ؛ اما وجود برکت دارد برای هر مجموعه و یا جامعه ای .

مثل دارو گاهی تلخ می شوند و بدجوری کام آدم را تلخ می کنند !  ؛ اما  بیشتر مواقع موجب نجات از بحران های بزرگ می شوند.

یکی از ویژگی هاشون ، این هست که می خواهند ، کار ها آنطور که خوب هست  باید پیش برود ، نه آنگونه که ما دوست داریم !.

پیشرفت کارها و در مقیاس بالاتر رشد کشورها ، در گروداشتن رهبرانی هست که همیشه حرف حساب می زنند و فارغ از منافع شخصی شان ، با توجه به نقشه راه و استانداردها می اندیشند.

این دسته از آدمها ، توان استادگی روی حرفشان را دارند و هرگز تسلیم حرف ناامید کنند و یا ترس ها نمی شوند. - البته زمانی که این افراد دارای درک و فهم و تخصص باشند؛ ودر غیر این صورت  کارشان ،  به لجاجت تفسیر می شود.