از اشتباه کردن نترسید!.

پابه میدان بذارید واز اشتباه کردن نترسید. ترس از اشتباه ،تله بزرگی برای ناکامان است.

بگذارید و اجازه دهید اشتباه انجام دهید و هزینه اش را هم قبول نموده و مسئولیت پذیر باشید. -  البته در چارچوب عقل و عرف و شرع باشد - .

تجربه کردن عموما با شکست همراه است و تا شکست نخورید ، درس نمی آموزید .

کسی که که نشسته است ، هرگز نمی افتد و فقرا ، هیچ وقت شکست مالی را تجربه نخواهند کرد .

فکر نکنیم که می توانیم بدون انجام عملی و وارد گود شدن ، در زمینه ای سرامد می شویم و به درجه استادی می رسیم.

اگر می خواهید ،حرف زدن را یاد بگیرید ، باید همواره در جمع حرف بزنید تا جایی که متهم به پرحرفی و یا حماقت شوید !.

اگر می خواهید رانندگی یاد بگیرید باید حتما پشت فرمان بنشینید و همه یاد گرفته های ذهنی را به گوشه ای بیندازید.

 

ترس از اشتباه کردن ، مانع بزرگی در راه موفقیت و خوشبختی است.

 

فرض بدترین گزینه!

فرض بدترین گزینه ، یکی از تکنیک های های مهم ، اتاق های فکری جهان است؛ در همه زمینه ها کاربرد دارد ؛ می خواهد ، اداره یک کشور باشد یا یک خانواده ، می خواهد کاسب باشی یا یک پزشک و ...

در حوزه کاری خودت ، باید بدترین احتمالات را در نظر بگیری و برای آن آماده باشی .

"الکس مک کنزی"  در همین مورد حرف خیلی جالبی دارد ؛ می گوید "فرضیات سرگردان ، ریشه هر شکستی هست" 

زمانی که ما بهترین ها را فرض می کنیم و بر اساس همین ایده "همه چیز خوب پیش می رود" حرکت می کنیم ؛ بدترین و فاجعه بارترین اتفاقات را رقم می زنیم !.

خیلی از کتابها و سخنرانی های انگیزشی ، در این مورد ، یک کلاغ چهل کلاغ می کنند ؛ طوری حرف می زنند که انگار همه مردم دنیا صف کشیده اند که شمارا در آغوش بگیرند و تا شمارا موفق نکرده اند ، دست از کار نمی کشند!..

واقعیت این هست که دیگران ، نه دوست شما هستند و نه دشمن شما ؛ روی آدم های دیگر حساب نکنید.

ابدا فکر نکنید که من با مثبت اندیشی و حال خوب و حتی به طور صحیح با قانون جذب و تکنیک های موفقیت مخالف هستم ؛ بحثی که دارم خیلی فراتر از این حرفاست ، بلکه بخش مهمی از پازل موفقیت به حساب می آید ؛ که سوپر موفق ها از آن به عنوان کلید موفقیت یاد می کنند؛ به عنوان مثال ؛ آقای ترامپ دو نکته را جایی یاد آوری می کرد برای موفق شدن :

- بدترین احتمالات را در نظر بگیرید.

- سخت کارکنید؛ work hard 

حتما تا حالا دیده اید که مثلا در اخبار گفته شده است که وزیر اقتصاد -  یک کشور پیشرفته ، شبیه امریکا یا آلمان ...- ممکن است در اقتصاد ما بحرانی پیش آید .

خوب! ؛ خیلی وقت ها ما بعد از شنیدن چنین خبری فکر می کنیم که دیگه حتما اقتصادشان از هم پاشیده و همه چیز شیر توی شیر شده است ؛ اما واقعیت این است که اوضاع اونها خیلی خوبه ، اما برای بهتر شدن اون ها از  تکنیکی "احتمال بد" استفاده می کنند.

چیزی که ما از آن استفاده نمی کنیم..

موقعی که تازه کتاب های روان شناسی موفقیت را می خواندم و خیلی هم اعتقاد عجیبی به مثبت بودن دیوانه وار داشتم ؛ همیشه این قضیه برای من پارادوکس بود که وقتی افراد خیلی موفق و مطرح را می دیدم که منفی فکر می کنند و بدبینانه حرف می زنند ، الان می فهمم که بابا !  اصلا  این دوتا  ، باید باشند ؛ دوشادوش هم. 

یعنی باید هم  مثبت بود و حال خوب داشت و امید واری کرد؛

و از سوی دیگر احتمالات منفی و توجه به ریزه کارها و موانع و دست اندازها را هم در مو نظر داشته باشیم.

 

خودمم هم گاهی مرتکب اشتباهیی چنین می شدم ؛ در مورد کسب و کار و شبیه آن، به موانع فکر نمی کردم ، زمانی که به مشکلی برمی خوردم ، تازه متوجه می شدم که چقدر این مسیر سنگلاخ هست ؛ اگر من قبلا فکر و آمادگی هارا می کردم ، الان بهتر می توانستم عمل کنم.