کتاب و کتابخوانی

کتاب یعنی زندگی و تا حالا کسی نگفته است که کتاب خواندن کار بی خودی است.خیلی ها خوره رمان اند و بعضی ها هم عاشق کتاب های روان شناسی - زرد- اند. البته به نظر من مغز این آقایانی که چنین نظری دارند "زرد" است.عده ای هم فکر کردن را دوست دارند چه با کتاب و چه بی کتاب - خود من از این دسته آدمها ، هستم.قرار نیست که کتابها بجای ما فکر کنند و تصمیم گیری کنند ؟ دیگه اینقدر راحت طلب - مودبانه گفته ام - نباشیم.بعضی ها مثل ... بار کتاب زیادی دارند اما دریغ از یک جو " فکر " . قرار است که کتابها ، دریچه ذهن مارا باز کند و دنیای متفاوتی از ایده و خلاقیت و جهان بینی بروی ما بگشاید. آیا مطالعه کردن فایده ای هم دارد ؟ بله ، خیلی هم بله . البته نه هر کتابی و نه هر زمانی ؛ مثل اینکه بخوایی شب امتحان ، " جنایات و مکافات" بخونی ؟.حتی من معتقدم که انتخاب کتاب خوب که خارج از برنامه تون باشد ، بازهم مضر است. اول باید هدفت و برنامه ات مشخص باشد بعدش خواستی مطالعه کن. بدترین کار دنیا : بدون برنامه وارد کتابخانه عمومی بشوید و بدتر از آن اینکه به نمایشگاه کتاب بروید ؟ .گاهی اگر به یک سطر عمیق باشیم و در موردش فکر کنیم و راهکار عملی و اجرائی بیابیم و در مورد انجامش فکر کنیم ، به اندازه خواندن کتاب تاثیر دارد. "تندخوانی" خوب است اگر هدف از  آن فقط تمام کردن کتاب نباشد!. البته با سریع خواندن موافقم ؛ چون اگر محتوا خوب باشد ، چیز بیشتری یاد می گیرید و اگر بد و بی فایده باشد ، عمرتان ، تلف نخواهد شد.

امروزی کتابی خواندم ؛ چه کتابی!

کتابی امروز خواندم ، به این عنوان : از خواندن تا نوشتن ؛ چهار بار پشت سرهم خواندمش .

این کتاب ،نوشته خانم پازوکی است (نویسنده صاحب سبک و توانا ) بعد از خواندن این کتاب ، متوجه خیلی چیزها شدم ، از اینکه تقریبا ، نوشته های من خارج کادر است و وادارم کرد که بهتر و پخته تر بنویسم - بگذارید از محتوای کتاب ، چیزی نگویم تا خود شما عزیزان ،قبول زحمت کرده و کتاب را مطالعه کنید - بابت تعهدی که به نوشتن دارم ، روزانه ،مطلبی را در وبلاگ بگذارم .

برداشت هایی از کتاب فوق :

*نویسندگی برخلاف خواندن ، عملی تولیدی ست که از کل به جزء حرکت می کند ؛به این معنا که نویسنده با داشتن یک طرح کلی از موضوع ، اقدام به پاراگراف سازی می کند و سپس جمله بندی و در نهایت نظم لفظی و محتوایی را انجام می دهد.

* انسجام معنایی باید در متن وجود داشته باشد.

* انسجام لفظی و انتخاب کلمات مناسب و جذاب و هماهنگ .

* یک دست بودن متن کتاب .

* در مورد پاراگراف سازی ، خانم پازوکی ، نکاتی یادآوری می کند از جمله" بند مقدمه"

بند مقدمه ؛ حال و هوای آغاز مطلب است و باید دارای جذابیت باشد ؛ سپس  "پاراگراف های کمکی" باید نقش آفرینی کنند!.

از لحاظ محتوایی می باید ،پاراگراف ها مسیر منطقی را بپیمایند واز پراکنده نویسی و آوردن مطالب غیر مرتبط خودداری شود.

* جمله اول پاراگراف "موضوع پاراگراف " را تعیین می کند .

♡♡♡♡♡

{ برداشت شخصی من از کتاب نویسی}

من فکر می کنم نوشته خوب ، نیاز جامعه ماست ؛ وهرچه که تعداد قلم به دست بیشتری در میان ما باشند ، فرهنگ بهتری در همه زمینه ها خواهیم داشت.

....

اعتماد به نفس کاذب

ذهن خالی و معده خالی ، سروصدای زیادی ایجاد می کنند !. ولی اگر چنانچه ، تغذیه کافی بشوند از تولید صداهای ناهنجار باز می ایستند !. واین قصه همیشگی ، همیشه ادامه دارد. معمولا در مجالس عمومی کسی که زیاد حرف می زند و تقریبا در مورد تمام مسائل بشری دیدگاه خاص خودش را دارد ؛ بی مطالعه ترین - جمله بندی خودم - آدم جلسه هست. والبته وانمود می کند که  از مباحث پیچیده الگوریتم ریاضی تا شکافتن اتم و نظریه "نسبیت" و "a=mc2" صاحب نظر است ؛ با این توضیح کاملا مبرهن می شود که این آقا در مباحث نظری و جامعه شناسی و سیاست واقتصاد،  اگر نگوییم در جهان، در کشور ،  کارشناس درجه 1 است!.

به اندازه ای که جهل اعتماد به نفس ایجاد می کند ، هرگز علم و دانش نمی تواند بکند.

 

اگر به جای این همه  "کبابسرا" کتابسرا " داشتیم ! ، الآن شرایط ما این نبود.

♡♡♡♡