فلسفه کایزن برای موفقیت

در فلسفه کایزن، فرد باید برای حل شدن مشکلاتش ریشه اصلی آن‌ها را پیدا کند. برای همین وقتی با یک مشکل روبه‌رو می‌شوید باید پنج بار پشت سر هم بپرسید «چرا؟» اجازه بدهید با یک مثال، این موضوع را روشن‌تر کنیم. تصور کنید شما با خودتان قرار گذاشتید که روزی دو صفحه کتاب بخوانید. اما امروز اصلا حوصله ندارید و نمی‌خواهید این کار را انجام دهید. حالا سوال پرسیدن را از خودتان شروع می‌کنید:

چرا حوصله ندارم دو صفحه کتاب بخونم؟

چون خسته‌ام

چرا خسته‌ام؟

چون دیشب دیر خوابیدم

چرا دیر خوابیدم؟

چون داشتم تا دیر وقت سریال نگاه می‌کردم

چرا سریال نگاه کردن برام جذاب‌تر از کتاب خوندنه؟

چون هدفی برای کتاب خوندن ندارم

چرا هدفی برای کتاب خوندن ندارم؟

چون واقعا هدفی تو زندگیم ندارم!

به همین ترتیب، می‌توانید علت اصلی همه واکنش‌های خودتان را درک کنید

تخیل

 

 

​​​​​​من درون سنگ، فرشته ای می بینم و سپس با قدرت خودم آن را بیرون می کشم.  ​​​ (میکل آنژ)

تخیل چیست؟ ( احتمالا به یاد صدای زنده یاد پرویز بهرام افتادید!) این هم تعریف تخیل:

 https://fa.m.wikipedia.org/wiki/%D8%AA%D8%AE%DB%8C%D9%84

تخیل، ریشه خیلی از موفقیت های انسان است.

ناپلئون هیل در کتاب ( سوپر کتاب!)  «قانون موفقیت» هر فصلی را با این جمله شروع می کند:

«هرچه را که بتوانید تصور کنید، می توانید به دست آورید».

​​​​​​

عادت های ویژه مردم امریکا

من در مورد عادات موفقیت آفرین ملت ها مطالعه کرده ام و علاقه زیادی به این موضوع دارم.

اخیرا مطالعه ای در مورد رفتارهای جمعی مردم ایالات متحده نمودم و برخی از عادت های خاص و خیلی زیبارا دیدم :

1- خوشبینی .

حوادث بد را هم خوب می بینند !.

2- رک نبودن و این به دلیل روحیه مهاجر بودن ملت امریکاست که مبادی آداب اند.

3- سخت کوشی .

عشقشان hard doing است.

4-  همه جا تبلیغ می بینید.

5-  تنوع طلب اند از هر چیزی ، همه را می خواهند.

6-  خندیدن 

7- خندیدن با صدای بلند 

8- حرف زدن با غریبه ها 

9 - زیاده خواه اند .هر چیزی که دلشان میل کند می خواهند آن هم به مقدار زیاد و کمیت را دوست دارند حتی جاده ها و پارکینگ ها و حتی سایز اتومبیل هایشان بزرگ است.

10 - انعام می دهند ، بخشنده اند.

 

10- 

فراوانی

ما در دنیایی از فراوانی زندگی می کنیم . همه چیز به مقدار بی نهایت وجود دارد. نگاهی به آسمان بیاندازید ، فقط وسعت و بی نهایتی می بینید

.نگاهی به دریای بی کران بیاندازید ، تا بی نهایت است.

اگر همه مردم دنیا ، ثزوتمند بشوند بازهم گنجینه ثروت های الهی پایان نمی پذیرد.

پس هرگز آرزوهای کوچک نکنید.خیلی بلند بالا فکر کنید. همه چیز در حیطه امکان است.

زنجیر های محدودیتی را که به دست و پای خود بسته ایم بشکنیم.

مرزهای خود ساخته ذهنی را که موجب عقب افتاندن  شده ؛ درنوردید و پا در سرزمین ناشناخته رویاها بگذارید.

تفاوت فقرا و ثروتمندان فقط در نوع ذهنیت است و نه در عوامل دیگر.

تابوی باورهای فقیر کننده را بشکنید.این باورهای پوچ و بی ارزش چه ارمغانی برای تان داشته اند که تعصب روی آن ها دارید؟؟.

قدرت مندانه فکر کنید ، چون خدارا دارید.

احساس حقارت و ضعف نکنید.

 

قدرت آمادگی

قدرت آمادگی را دست کم نگیرید ، هرچه بیشتر و بهتر آماده باشید ؛ بهتر نتیجه می گیرید. این قانون بزرگ جهان است.حد اقل 10 برابر بشتر از نیاز ،

آمادگی داشته و تدارک ببینید.

 

 

 

هرچیزی اولش سخت است ؛ لطفا ادامه دهید .

هر کاری که ما شروع می کنیم اولش خیلی سخت است و خیلی ها بخاطر همین سختی های اولیه ، ناامید می شوند و دست از تلاش می کشند .

اما عده ای که از گروه متوسط جامعه اند ،؛تا حدودی پیش می روند و سپس دست می کشند .

اما عده معدودی که جزو موفق ترین افراد جامعه اند تا آخر مسیر می روند و هیچ وقت ناامید نمی شوند.

ترامپ ها و جف بسوز  و وارن بافتهای جامعه از همین دسته اخیر اند که توانسته اند متفاوت باشند.

من خودم یک حرف دارم که میگم : موفقیت خودش عمدا خودش را در ابتدا نشان نمی دهد تا افرادی که لیاقتش را ندارند بهش نرسند.

پس هیچ وقت ناامید نشوید ؛ معجزه ها در میانه راه منتظر اند که خودنمایی کنند.

تاریکی و سیاهی را باور نکنید.به تابش روشنایی فکر کنید ؛ همه چیز بهتر از آن چیزی که فکر می کنید اتفاق خواهد افتاد.

 فقط در بند زمان و کیفیتش نباشید.

اگر سخت کوش و پر تلاش باشید ، زمان زیادی تا دست یابی به موفقیت نخواهید داشت.

با صبر و حوصله تان دنیا را شرمنده نموده و سربلند بیرون بیایید ، خدا بالای تپه منتظر شماست.

خدا در قالب موفقیت از شما حمایت می کند .

خدارا قبول کنید .

لطفا به خدا  گمان بد نکنید !.

خدا هیچ وقت به هیچ کس نه نمی گوید ؛ البته یک چیزی که خدا ازت می خواهد  " سخت کوشی " و تلاش مجدانه است.

 

هیچ وقت روش خودرا تغییر ندهید!

وقتی یک روش و شیوه ای را به عنوان شیوه درست انتخاب نمودید ، دست از تردید و دودلی بردارید و این مسیرا را این قدر ادامه دهید که به نتیجه برسد.

هر روش خوب و عالی اگر با ذهنیتی متزلزل انجام شود ، موفقیتی به بار نمی آورد.

دنیا پر از روش موفقیت است و میشود گفت که به تعداد آدمهای روی زمین ، روش موفقیت وجود دارد؛ اگر شما روشی را انتخاب کردید ، ممکن است فردا روش بهتری پیدا کنید.

پیشنهاد من این است شما همان شیوه قبلی را با قدرت ادامه دهید !

چون اگر هر روز شیوه عوض کنید ، این عوض کردن عادت شما می شود و سنگ روی سنگ بند نمی شود.

وقتی با یک راهبرد فردی عادت می کنید و برای شما جا افتاده شود ، بهتر از آن نتیجه می گیرید.

 

جربزه و جنم داشته باشین!.

یکی از وظایف انسانی ما داشتن جنم و جربزه است؛ حالا جنم و جربزه چیست؟ طبق تعریف خود من "جربزه یعنی جسارت انجام .

و تعریف دیگرش این است که مردم روی حرف شما حساب کنند.

و تعریف باحال دیگرش اینه که مردم شمارا جدی بگیرند !. 

بتوانید عرض اندام نموده و سری در میان سرها در بیاورید.

کاری کنید که توانا دیده شوید و از بادی لانگویج شما صدای ابهت بیاید.

با تمرین ، هرکاری امکان پذیر است ، فقط به اندازه خیلی زیاد تمرین و مداومت داشته باشید و هزار البته هیچ وقت ناامید نشوید.

 

بدون رو دروایستی با خودت روبرو شو!

در این نوشته مطلب مهمی را می نویسم ...

در مورد خود است ؛ در مورد ضعف های ماست.عموما ما با خود واقعی روبرو نمی شویم یعنی نمی پذیریم که ماهم می توانیم عیبی داشته باشیم !. 

دقیقا مشکل خیلی از ما از همین جا شروع می شود ، توان مواجه شدن و پذیرفتن عیوب و کاستی های ما بخش مهمی از پروسه رشد و توسعه شخصیتی ماست که بی توجه از کنارش رد می شویم.

منظورم اینه که دید واضحی نسبت به کاستی هایمان داشته باشیم .

وصد البته از ادامه دادن ، خسته نشویم و تا می توانیم فعالیت های دامنه دار و ادامه دار داشته باشیم .

در زمینه اهداف، بر اساس استراتژی چشم انداز مدار حرکت کنیم.

 

 

حس و حال امروزم...

.من در تنهایی این روزهایم ، با عناصر اصلی موفقیت زندگی کردم ؛ عناصری مثل "تحرک" و "سرعت" و " خوش بینی " و... .بیشتر از همه، روی "مهارت و سرعت "  تمرکز کرده ام ؛ فکر می کنم که شالوده زندگی روی تلاش ما بنا شده است. "اراده و جدیت و سخت کوشی و یادگیری " واژگان آشنای این روزاهای من است. بدترین بیماری دوران ما چیزی جز " بی کاری " نیست. حماقتی بالا تر از این نیست که کار و شغلی "احمقانه " پنداشته شود!. شادی که در چشمان کارگر مشغول به خدمت و با نشاط دیده می شود را هرگز نمی توانید در وجود فرد بی کاری که چشم به "میز و صندلی" دوخته است در حسرت مقامی ، می سوزد،  ببینید!.