ایستادن پای ارزش ها.

به نظرم مهمترین ویژگی یک قرمان "ایستادن پای ارزشهاش است."  از میان تمام صفات خوبی که من در همه آدم های خوب سراغ دارم ؛ این یکی از همشون پر رنگتر و خیره کننده تر است.

زمانی که همه به راحتی پا به ارزش هایشان می گذارند  تو کسی باش که پای بند اعتقاداتش هست.

نمی خوام شعار بدم و یا فضارا "شعار زده " کنم و در لابلای بازی با احساسات ، حرف بی منطقی را به کرسی بنشونم .

می خوام بگم یا معتقد نباش اگر هستی پس روی اعتقاداتت واستا.

آدم های که "خطوط قرمزی" در زندگی ندارند ،اصلا زندگی نمی کنند ؛ فقط نفس می کشند!.

از دیدگاه روان شناسی آدم هایی که با وجدان زندگی می کنند و نیازی به تذکر و نگهبان ندارند ؛ آدم های بسیار ارزشمندی هستند ؛ چون برای خودشان ارزش قائل اند .

می خواهم حرفم را با این نکته به پایان ببرم که : در تنهاییت جوری زندگی کن که در جلوی همه هستی ودر جلوی مردم طوری باش که در تنهایی هستی !.

دیگران از خود خودت با ارزشتر نیستند که بخوایی به احترام آنها خوب باشی و در تنهایی به خودت بی احترامی کنی !.

 

 

 

احترام گذاشتن به دیگران و بی احترامی به خود

از نوعی ترس اجتماعی ، صحبت می کنم که خودم باهاش دست و پنجه ساییده ! و اکنون نیز می نیز می سایم !.

این فوبیا ، به شدت قوی است و دست و پنجه شیر می خواهد!.

ریشه ترس از آدم ها برمی گردد به اینکه ما می خواهیم ، زیادی خوب باشیم و پیاز داغ احترام گذاشتن ما حسابی جیز و جاز کند ! .

هر چیزی که از حد خودش رد شد تبدیل به ضدش می شود.

احترام گذاشتن به دیگران خوبه اما اگر از یک مقدار مشخصی ،؛اون طرف تر رفت ، نوعی بی احترام به فرد مقابل و خودت به حساب میاد.

نگو که چقدر خوشم می آید از اون آدمهایی که بی خیال دیگران ، برای دل خودشان زندگی می کنند ؛ فارغ از اینکه چگونه توسط مردم قضاوت می شوند ، حرفی را که لازم می دانند می گویند و کاری را که ضروری می دانند ، انجام می دهند..

به تعبیری " حضور دیگران برایشان سنگینی نمی کند"

 خود فابریک شان هستند و نمی خواهند و نمی توانند خودشان نباشند ؛ این قدر به خودشان بودن عادت کرده اند که تاثیر پذیری از دیگران ندارند.

موقعی که حرف می زنند ؛ ضمن رعایت منطق و احترام ، آدم های اطرافشان با ستون هایی که می بینند ، هیچ تفاوتی ندارند.

جایگاه اجتماعی فرد مقابل و توانایی علمی و هر مزیتی که در دیگران سراغ دارند ؛ مانع از ادای صحیح سخنرانی و یا گفتگوی ساده ی شان نمی شود..

فوبیای آدم گریزی و ناتوانی در ابراز وجود در یک جمع ، دومین ترس، بعد از ترس از مرگ به حساب می آید .

گاهی برای اینکه در جمع بهتر ظاهر بشویم نیاز داریم به "تسلط کلامی" خب چی هست ؟ 

انشاء الله پست بعدی ....

 

 

شجاع باش.

شجاع باش.

حتی اگر شجاع نیستی، وانمود کن که شجاع هستی.

هیچکس نمی‌تواند فرق این دو را بفهمد.

هرگز به تلفن اجازه نده که لحظات مهم زندگی‌ات را قطع کند و به خاطر داشته باش که تلفن وسیله‌ی آسایش توست و نه آنکه با تو تماس می‌گیرد!

یاد بگیر که به دیگران، سریع و قاطعانه، نه بگویی.

به انسانها همیشه یک شانس دوم بده. اما هرگز شانس سوم نده.

فراموش نکن که مهم‌ترین نیاز عاطفی انسانها این است که تحسین شوند.

زمان و کلماتت را با دقت خرج کن.

هرگز نگو که وقت کافی نداری. پاستور، میکلانژ، داوینچی و اینشتین هم به اندازه‌ی تو وقت داشته‌اند.

هنر شنیدن را بهتر از هنر حرف زدن بیاموز. اما به خاطر داشته باش که در نهایت، تنها معیار اصلی موفقیت تو، عشق، سلامت و آرامشی است که در زندگی تجربه می‌کنی.

هیچ چیز به اندازه‌ای که در لحظه‌ای اول به نظر می‌رسد مهم نیست. همچنانکه خیلی چیزها، بیشتر از چیزی که در لحظه‌‌ی اول به نظر می‌رسند، اهمیت دارند.

هرگز فراموش نکن که جستجوی همزمان فرصت و امنیت، معمولاً عملی نیست و به خاطر داشته باش که برندگان، کارهایی را انجام می‌دهند که بازندگان، به خوبی می‌دانند و می‌شناسند و فرصت‌اش را هم دارند. اما رغبتی به انجام آن ندارند.

و در پایان، به خاطر داشته باش که مهم‌ترین دستاورد هر موفقیت، تغییری است که در خود تو ایجاد می‌کند و نه در رفاه و دارایی تو.

جکسون براون

اندر منافع خوب بودن!!

 در اینکه آدم باید خوب باشد شکی نیست. هم از دیدگاه اخلاقی و انسانی این مسئله ثابت شده و جای هیچ بحثی نیست .

اما اگر بخواهی با همه انسانها و در هر موقعیتی و همه جا خوب و سر به زیر باشی ، هرچه که به سرت آمد حقت هست.

باید یک جاهایی خشن و یک دنده و لجوج باشی البته از نگاه دیگران.

اینکه شما می خواهید همیشه خوب باشید ؛ سوال اینجاست که خوب از نظر چه کسی ؟؟ مسلما!!   منظورتان  فرد مقابل است که فعلا در کسوت رقیب و ولی در حقیقت دشمن شما ، ظاهر شده است.

دو مسئله دیگر هم  اینجا ، قابل بحث کردن هست ؛ 

یکی اینکه شما از کجا می فهمید که در ذهن فرد مقابل چیست ؟؟

و دوم اینکه  چه اهمیتی دارد که اون فرد نسبت به شما چه فکر و قضاوتی دارد؛ شما یی که می خواهید وجودو شخصیت خودرا  زیر چرخ آسیاب له کنید که دیگری را راضی کنید ، اون هم کسی که از شما متنفر هست و می خواهد سر بزنگاه از شما سوء استفاده کند.