گاهی ذهن و فکر ما درگیر قضایای مختلف می شوند و این پراکندگی ،اجازه درست فکر کردن و تصمیم گرفتن را از انسان می گیرد.
برای "جمع وجور" فکر کردن باید جمع و جور باشیم. بار اضافه را از دوش پایین بگذاریم .
به خودم اجازه نمی دهم که "نصیحت پراکنی" کنم ولی چون اولین مخاطب ، خودم هستم ، می توانم راحت تجربه هایم در هم بیامیزم و ما حصل آن شاید نکته ای برای گشودن گره ای در زندگی باشد. - انشاء الله -.
برای فکر کردن ،باید خیلی تلاش کرد و برخلاف باور نادرست خیلی ها که فکر را امری انتزاعی می دانند ؛ من نظرم این است که فکر کردن ،امری بدنی و فیزیکی هم است.
باید خیلی عرق ریخت و جان کند تا فکر درست ، به دست بیاد.
