همین ابتدا ، باید عرض کنم که خودم خیلی احساساتی هستم ! و ازگفتن این حرفم ابائی ندارم ؛ چون احساساتی بودن یعنی انسانیت؛ و هر انسانی که ترحم و انسانیت نداشته باشد فقط نام انسان را یدک می کشد و در حقیقت حیوانی ست در قواره انسان - البته اگر به حیوانات توهین نشود - .
واز طرف دیگر طرفدار عقلانیتم ؛ چون عقل را جوهر انسانی می دانم و نظم و قوام سیستم های بشری و حتی طبیعی - ساخته دست خدای لایزال - را مبتنی بر عقلانیت می دانم.
به همین خاطر معتقد هستم کسی اگر به طبیعت ، ضربه بزند ؛ قبل از همه خودش ،متضرر خواهد شد.
