داشتم وبگردی می کردم که به یک بحثی برخوردم ؛ که برخلاف ملاک های رائج برای یک مدیر موفق که عموما مردم از آن یاد می کنند مثل : کاریزماتیک بودن و باهوش بودن و کلا جذابیت های فیزیکی بهتری داشتن ؛ اما نویسنده معتقد بود که که چنین فردی بیشتر بازیگر هست تا یک مدیر ، یعنی تمام کارهایش صرفا برای بیشتر دیده شدن هست ؛ اینکه گفته می شود که نظر دیگران براتون مهم نباشد و لباس شیک بپوشید و ...عموما این دسته از افراد اهل کار جدی و ریشه ای نیستند و با این ترفندها می خواهند جای خالی ، موثر و کارایی را پر کنند ؛ این افراد بیشتر شعار می دهند تا کار واقعی و مثال زده بود ؛ ترامپ از این نوع افراد هست.

و هستند مدیرانی که خیلی موفق اند : یعنی کارشان خوب است اما چون جذابیت فیزیکی و حواشی ندارند ؛ زیاد در دید نیستند و توجه مردم را به خود جلب نمی کنند.مثل آنگلا مرکل .

نویسنده نتیجه گرفته بود که چون گروه اول بیشتر دیده می شوند ، مردم به آنها رای می دهند  و گروه دوم نمی توانند بالا بیایند و دلیل هرج و مرج جهان نیز همین است

می توانید مطلب را پایین بخوانید:

https://tejaratnews.com/training/مردان-بی-%e2%80%8cکفایت-و-رهبری

 

خب من بعد از خواندن این مقاله ؛ خیلی فکر کردم که آیا ما معیارهای موفقیت را اشتباهی فهمیدیم و گرفتار ظواهر فریبنده شدیم و هرکسی که بهتر نمایش بازی کند برای ما جالب تر هست و معیارهای صحیح و درست مثل امانت داری و انسانیت و کارایی بودن را چون زیاد به چشم جذاب نیستند ؛ مورد غفلت قرار داده ایم؟