زندگی آمیخته ای از تلخی و شیرینی هست.
گاهی هجووم سخت و نفس گیر ناامیدی گلو می فشارد.
وگاهی نسیم خوش آرامش ، جسم و جان را نوازش می دهد .
البته باید اعتراف کنم که طعم تلخ شکست و بدبیاری ، خیلی زیاد آزاردهنده هست و به همین خاطر ، توان خیلی ها در می شکند و پاک خودشان را می بازند.
گاهی تقلا و تلاش ها کاملا بی نتیجه می شود و گاهی هم با حرکت کوچکی همه چیز روبراه می شود.
شعر قیصر امین پور قلقلکم می دهد که بنویسمش !
گاهی همه چیز خوب می شود
گاهی نمی شود که نمی شود.
اینکه خدا در مقابل هر سختی و رنجی که به بنده مومنش می رسد ، اجری می دهد به جای خودش هست .
و سختی ، روح مومن را می پالایند و از او انسانی واراسته تر می سازند هم در جایش خوب هست.
اما این نکته را باید یادآوری کنیم که طبیعت این دنیا بر سختی هست .
جبلت علی الآم
وانت تریدها صفوا من الآلام و الاکدار
ومتطلب الامور ضد طباعها
متطلب فی الماء جذوه نار
شاعر عرب می گوید :
زندگی بر رنج سرشته شده هست
وتو می خواهی که که خالی از درد و رنج باشد
کسی که از چیزی ، خلاف طبیعتش را می جوید
شبیه کسی هست که در آب ، به دنبال آتش هست.
