مثبت اندیشی رو خیلی خوندم و در موردش فکر کردم و کلی مطلب هم توی وبلاگم گذاشتم ولی می خوام بازهم آپدیتی روی نوشتهای قبلی بذارم.

به نظرم خیلی از ماها مثبت اندیشی رو = بی خیالی می فهمییم ،یا اینکه خدا کنه من اشتباه فهمیده باشم، 

طرف حوصله کار نداره ، می خواد از کار و زندگی طفره بره و اصطلاحا دهن آدمارو ببنده ، کارش رو توجیه می کنه :مثبت اندیشی.

یکی دیگه از مسئولیتش شانه خالی می کنه و بعد بدجوری سرش به سنگ می خوره .در جواب مردم میگه ، من کلا آدم بی خیالیم.

این که نشد مثبت اندیشی ؛

این میشه خام اندیشی !!.

تعریفی که بنده حقیر سراپا تقصیر دارم اینه که ...

باید در زندگی حرکت کنی و توقف توی کارت نباشه ..

مثل دوچرخه سواری باشی که لحظه ای از رکاب زدن نمی ایسته ..

زندگی این جوریه .

باید از تقلا و دویدن لذت ببری .

ما زنده از آنیم که آرام نگیریم 

موجیم که آرامش ما در عدم ماست.