حضرت عمر (ض)فرمودند:
استقیموا ولا تروغوا روغان الثعالب.
یعنی محکم وایستید ومثل روباه دم تکون ندید.
حالا ببینیم روباه چکار می کنه:
اراده مستقلی از خود ندارد بله قربان گوی دیگران است.
دهنش از غذای دیگران چرب است ودر این راه تمام ارزش ها را از دست می دهد.
یارای مقاومت ندارد وزود قافیه را می بازد.
تحمل رنج ودشواری برایش غیر ممکن است.
در مقابل شیر قرار دارد که در تمام اوصاف عکس روباه عمل می کند.
