در مورد تن صدا خیلی حرف دارم . آیا با صدای بلند حرف زدن نشانه بی ادبی ست یا قدرت و یا قاطعیت.
بعضی ها اعتقاد دارند که آهسته حرف زدن نشان می دهد که این فرد خیلی مبادی آداب هست و جزو قشر مرفه وبا فرهنگ جامعه به حساب میاد.
به اعتقاد این گروه آدم های با کلاس خیلی آرام حرف می زنند!!
و عموما اهالی روستا بلند بلند سخن می گویند.
آقای ترامپ را همه می شناسند و فعلا که کرونا هم گرفته ودیروز تلویزیون می گفت که حالش اصلا مساعد نیست.
بگذریم از این حرفا .....
ایشان در کتابش می گوید : من با تکنولوژی میانه خوبی ندارم و همیشه توی دفترم اگر با منشی کاری داشته باشم ، بلند بلند صدایش می کنم .
پس نتیجه می گیریم که لزوما همه پولدارها آرام حرف نمی زنند.
بگذارید یکی از آرزوهای فانتزی ذهنی ام را لو بدهم ، من همیشه اینجوری دوست داشتم که وقتی وارد جایی بشوم بلند حرف بزنم و با هیجان جلب توجه کنم .
اما آلان این آرزو در ذهنم خاکستری شده است قبلا قشنگ رنگی بود.
گاهی افراد مذهبی را می بینید که واقعا روی اعصاب هستند چون صدایشان از توی چاه بیرون می آید(یعنی خیلی ضعیف هست.)
وخب این افراد دلیل می آورند که خدای متعال فرموده :
ان انکر الاصوات لصوت الحمیر.
البته این واقعیت را در نظر داشته باشیم که افرادی که دارای صدای بلندتری هستند ، جدی تر گرفته می شوند
ومردم بیشتر برای اینها حساب باز می کنند.
آن جایی که خدا صدای الاغ را تقبیح کزده آیا ناظر به صدای ناخوشایند بوده است یا خود صدای بلند؟؟!
نتیجه گیری :
صدای بلند گاهی خوب است گاهی لازم است گاهی هم نیاز نیست.
